Μάνα!.. Δε
βρίσκεται λέξη καμία
νάχει στον ήχο της τόση αρμονία,
σαν ποιος να σ’ άκουσε με στήθος κρύο,
όνομα θείο;
νάχει στον ήχο της τόση αρμονία,
σαν ποιος να σ’ άκουσε με στήθος κρύο,
όνομα θείο;
Παιδί από
σπάργανα ζωσμένο ακόμα,
με χάρη ανοίγοντας γλυκά το στόμα,
γυρνάει στον άγγελο που τ’ αγκαλιάζει
και μάνα κράζει.
με χάρη ανοίγοντας γλυκά το στόμα,
γυρνάει στον άγγελο που τ’ αγκαλιάζει
και μάνα κράζει.
Στον κόσμο
τρέχοντας ο νέος διαβάτης
πέφτει στ’ αγνώριστα βρόχια τσ’ απάτης,
και αναστενάζοντας, Μάνα μου! Λέει,
Μάνα! Και κλαίει
πέφτει στ’ αγνώριστα βρόχια τσ’ απάτης,
και αναστενάζοντας, Μάνα μου! Λέει,
Μάνα! Και κλαίει
Της νιότης
φεύγουνε τ’ άνθια κ’ η χάρη
τριγύρω σέρνεται με αργό ποδάρι,
ώσπου στην κλίνη του, σα βαρεμένος,
πέφτει ο καημένος.
τριγύρω σέρνεται με αργό ποδάρι,
ώσπου στην κλίνη του, σα βαρεμένος,
πέφτει ο καημένος.
Και πριν την ύστερη πνοή του στείλει,
αργά ταράζονται τα κρύα του χείλη,
και με το μάνα μου! πρώτη φωνή του,
πετά η ψυχή του
αργά ταράζονται τα κρύα του χείλη,
και με το μάνα μου! πρώτη φωνή του,
πετά η ψυχή του
Μητέρα
Μητέρα λέξη
μαγική
πολύτιμο πετράδι
ένα στολίδι της ψυχής
πολύτιμο πετράδι
ένα στολίδι της ψυχής
και της ζωής το χάδι.
Του κόσμου ο
ήλιος και το φως
που τις καρδιές φωτίζει
κι’ ένα φιλί της η ψυχή
μ’ αγάπη πλημμυρίζει.
που τις καρδιές φωτίζει
κι’ ένα φιλί της η ψυχή
μ’ αγάπη πλημμυρίζει.
Μητέρα λέξη
όμορφη
γλυκιά ονειρεμένη
στις δυσκολίες της ζωής
μεγάλη αγαπημένη.
γλυκιά ονειρεμένη
στις δυσκολίες της ζωής
μεγάλη αγαπημένη.
Τι πιο γλυκό
και όμορφο
όταν φιλί σου δίνει
και δυνατό παυσίπονο
η ευχή της που σ’ αφήνει.
όταν φιλί σου δίνει
και δυνατό παυσίπονο
η ευχή της που σ’ αφήνει.
Το δάκρυ της
πόσες φορές
δεν κύλησε με πόνο
και πόσους αναστεναγμούς
δεν άφησε στο χρόνο.
δεν κύλησε με πόνο
και πόσους αναστεναγμούς
δεν άφησε στο χρόνο.
Πόσες φορές
δεν έκλαψε
δεν πόνεσε η καρδιά της
δεν βρήκες καταφύγιο
μέσα στην αγκαλιά της.
δεν πόνεσε η καρδιά της
δεν βρήκες καταφύγιο
μέσα στην αγκαλιά της.
Και ο
χριστός μας στο σταυρό
είπε προτού πεθάνει
την Παναγιά μητέρα μου
πρόσεχε Ιωάννη.
είπε προτού πεθάνει
την Παναγιά μητέρα μου
πρόσεχε Ιωάννη.
ΜΑΜΑ
ΜΑΝΑ
ΜΗΤΕΡΑ
ΜΑΜΑ ΘΑ ΠΕΙ........
ΜΑΝΟΥΛΑ
Το παρακάτω ποίημα το γράψαμε όλοι μαζί και το αφιερώνουμε με όλη μας την αγάπη στις μανούλες μας!
Μανούλα μου
γλυκούλα μου
σ’ έχω μες΄την καρδούλα μου
σου λέω μια γλυκιά ευχή
σήμερα που έχεις τη γιορτή .
Είσαι αστέρι φωτεινό
στον δικό μου ουρανό
μανούλα μου
πολύ σε αγαπώ .
Όταν μου κρατάς το χέρι
σαν να είμαι περιστέρι
φτερουγίζει η καρδιά μου
και σου δίνω τα φιλιά μου.
Το δικό σου χάδι
είναι για μένα
το πιο πολύτιμο πετράδι
κάθε πρωϊ και κάθε βράδυ.
Σου χαρίζω ένα λουλούδι
και σου λέω ένα τραγούδι
με πολλά πολλά φιλιά
Μανούλα χρόνια σου πολλά.
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΜΑΝΟΥΛΕΣ !!!!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου